Sinə vurmaq

Sinə vurmaq, yas dəstələrində və ya məsciddə yas tutmağa işarədir.

Bu ənənənin prinsipi İran  ərəbləri arasında xüsusilə məşhur idi. Sonralar bu bugünkü halına düşdü və növhə oxumaqla sinə vurulur. Onlar dini şeirlər oxumaqla sinə vurur və İmam Hüseyn (ə) və Kərbəla hadisəsində onun və ailəsinin başına gələnlərə matəm saxlayırlar.

Oxşar yas formasını erkən xristianlıq dövründə də görmək olar və ya Siyavaşın yas mərasimində sinə döyülməsi qeyd edilir.

İslam matəm mərasimləri Əzddövlə Deyləmi dövründən və Muiz-dövlənin əmri ilə (hicri IV əsrin ikinci yarısı) başlanmış və Səfəvilər dövründə inkişaf etmişdir. Qacarlar dövründə yas mərasimi daha dəbdəbəli olub, küçələrə, yas yürüşlərinə yayılıb.

Tehranda əzadar dəstələri gündüzlər nağara, musiqi, bayraqlarla, gecələr isə çırağ, bayraqlar və məşəllərlə mərsiyə oxuyaraq sinələrini döyəcləyərək yürüş edirdilər. Bu gün də bu eynidir, lakin daha az nağara və  işıqlardan istifadə olunur.

İranın şimal-qərb əyalətlərində, o cümlədən Azərbaycanda kütləvi sinə vurmaq mərasimləri adi haldır. İranın cənubunda (Xuzistan və Buşəhr) yas tutanlar yuvarlaq dairələr şəklində formalaşıb sol əli ilə şəxsin sol kürəyini tutur, sağ əli ilə isə sinə vururlar.