Novruz səmənisi

Yeni ildə bərəkət əlaməti olaraq qablarda əkilib yaşıllaşaraq novruz süfrəsinə qoyulan buğda , mərci və ya digər taxıl və paxlalılar. Kimisi saxsı qablara küncüt əkməklə, kimisi də Xorlular kimi evin yeddi taxçasına taxıl əkməklə novruz səmənisini təmin edir.

Novruzda səməni adəti Cəmşidin şeytanları sıxışdırdıqdan sonra bitki və ağacların qurumuş torpağa qayıtması ilə əlaqələndirilir və deyirlər: Bu gündə hamı bir ovuc arpa bir qabda əkdilər. Bundan sonra bu ənənə sabit qalaraq və hər il Novruz bayramı ərəfəsində insanlar evlərində 7 qabda 7 növ taxıl əkərək və böyüməsi ilə yeni ildə hər bir bitkinin yaxşı və pis becərilməsi haqqında düşünəcəklər. Sasanilər dövründə, Novruza 25 gün qalmış sarayda 12 növ çiy gil sütuna yaşıl lobya əkilirdi. Göyərtilər fərvərdin altıncısında biçilib sarayda səpələnərdi və fərvərdin ayının 16-sı Mehr gününə qədər yığılmazdı. Hər bir bitkinin böyüməsi daha çox onun becərilməsi və istehsalının il ərzində daha yaxşı və bol olduğu bildirirdi. Bu gün səməni Novruzun on üçüncü gününə qədər saxlanılır və həmin gün axar suya atılır.

Səməni yəni il boyu bitmək və şadlıqdır .Səməni və onu suya atmaq adəti, Babil-Suriya ritualı olan Adonis yəni yaz bayramında bitki və çiçək əkmək və Adonisin cəsədi ilə bir göl və ya bulağa səkkiz gündən sonra bitki atmaq adəti ilə oxşardır.

Süfrələrin çoxunu ailələr hazırlayır. Ailənin anası bir neçə həftə əvvəl buğda, mərcimək, maş, və ya darı kimi bitkilərin toxumlarını qablarda isladıb, həyat və canlılıq xatırladan rəngarəng və təzə göyərtilərə çevirir.